Na czaszkę antropoidy
powrót
* Na czaszkę antropoidy *
*Ty, któryś pierwszy umiał
Głowę odrzucić w tył,
By sięgnąć oczami błękitu.
Mój bracie z Broken Hill,
Synu paleolitu.
Przed mroczną stojąc jaskinią,
Z krzemienną dzidą,
Czyś drżał, gdyś ujrzał nad pustynią
Gwiazdy na niebie Rodezji?
Pierwszy antropoido,
Ojcze poezji.
Serca zwierzęce strułeś niepokojem.
To ty mi każesz słabe wznosić ręce,
gdy przed mroczną życia jaskinią
Pod niebem gwiaździstym stoję.
Przejdź do sklepu >>>
Powrót
STRONA GŁÓWNA
autor: Comporecordeyros