Seksmailing

System seksu absolutnie bezpiecznego.
Taki system mógłby składać się z banku spermy, kombinezonu interaktywnego,
silikonowo-pneumatycznego seksrobota domowego i laptopa z szybkim łączem.
Spotykałoby się w sieci jakiś ciekawy seksualnie obiekt.
Nawiązywałoby się kontakt przez komunikator. Po umówieniu się na randkę,
jedno i drugie klikałoby w pilota, a seksrobot wychodziłby z szafy,
nadmuchiwał się automatycznie do kształtów przesłanych szybkim łączem
z odczytu kombinezonu interaktywnego znalezionego w sieci obiektu
seksualnego, dokładnie odwzorowując wszelkie dane, łącznie z zapachem,
temperaturą, miękkością, wilgotnością...
Zbliżenie pozwalałoby na precyzyjne interakcje. Seksrobot wykonywałby
najdrobniejsze ruchy, wraz z oddechami, dźwiękiem, czułościami i jękiem...
których cyfrowy zapis z kombinezonu interaktywnego byłby przesyłany szybkim
łączem i vice versa. Oczywiście istniałyby programy wzmacniające bodźce
i naciągające to to, to tamto, dla polepszenia wyników osiągnięć seksualnych.
Ale to już byłaby kwestia indywidualnego doboru opcji.
W razie gdyby partnerzy chcieli zrobić sobie dziecko, zamawialiby transport,
odłożonej wcześniej przez dawcę, zamrożonej spermy do celu odpowiednio
wcześniej, przed cyfrowym stosunkiem. Obiekt płci rodzącej instalowałby
pojemnik w swoim seksrobocie, a system cyfrowy zadbałby już o resztę.
Seksrobot wstrzeliłby dawkę w obiekt rodzący dokładnie w momencie wytrysku
partnera seksmailingu, zgodnie z cyfrowym przekazem online i live.
Ten wynalazek otworzyłby horyzonty seksualne na miarę nowych czasów.
Już odległość nie byłaby przeszkodą w seksie. Sekspartnerzy mogliby być każde
na innym kontynencie, a nawet każde na orbicie innej planety, a ich życie
seksualne przebiegałoby bez zakłóceń (no chyba że laptop byłby się zawiesił..)